Mijn moeder krijgt liefdevolle zorg in Zonnehuis de Hoorn in Marum

“Ik zie mijn moeder verdrinken in haar eigen geest.”

De moeder van Bert is 78 jaar en woont sinds twee jaar in Zonnehuis de Hoorn in Marum. Ze gaat steeds een stukje achteruit. Ze heeft dementie bij Parkinson. Haar grootste angst, om niet meer te kunnen praten, is helaas nu realiteit.

De familie bij elkaar

Mevrouw Hofstede slaapt veel. Ze herkent haar familie nog wel, maar het is lastig communiceren. Zoon Bert vertelt haar van alles, als hij op bezoek is. Hij heeft redelijk bovenop zorgbemiddeling gezeten, om zijn moeder in Marum geplaatst te krijgen. “Heel fijn dat ze hier woont, want het houdt de familie bij elkaar.” Bert en zijn vrouw wonen zelf in Amstelveen, maar ze bezoeken moeder Hofstede één keer per 2-3 weken. Zijn vader en broer en familie wonen allebei ook in Marum. “Mijn vader bezoekt mijn moeder twee keer per dag. Hij mist haar vreselijk.” De broer en kleinkinderen komen ook regelmatig even bij oma naar binnen lopen.

Zorgzame vrouw

“Mijn moeder was altijd heel zorgzaam. Samen met mijn vader waren ze wel 20 jaar de beheerders van het dorpshuis in Garrelsweer, waar wij opgegroeid zijn. Vanwege de komst van de kleinkinderen verhuisden mijn ouders naar Marum. Zodat ze dichterbij konden zijn.”

Liefdevolle verzorging

Bert is zelf al 30 jaar verpleegkundige. "Het raakt mij dat ik mijn moeder zie verdrinken in haar eigen geest." Gelukkig zie ik dat ze in goede handen is bij Zonnehuis de Hoorn. "Ik ben blij met de liefdevolle verzorging van de medewerkers. Afspraken worden nagekomen en er is tijd voor aandacht." De sfeer vindt Bert heel gemoedelijk. “Volgens mij is het een echt team. En ik weet vanuit ervaring dat het belangrijk is dat je een hecht team hebt. Dit zeg ik omdat je ziet dat de zorg in zijn algemeenheid moeilijke tijden doormaakt en wellicht op een glijdende schaal zit?  Ik zeg altijd: als je een fijn team hebt, dan kan het buiten stormen, maar binnen is het veilig.”